Tag Archives: choroba crohna

choroba-lesniewskiego-crohna
Categories Porady dietetyka

Choroba Leśniewskiego – Crohna – czym jest, jak się diagnozuje, leczy, dieta

Choroba leśniewskiego Crohna to nieswoista, zapalna choroba jelit. Na nieszczęście dotyczyć może całego odcinka przewodu pokarmowego  – od jamy ustnej do odbytu. Najczęściej zapalenie te obserwuje się w końcowym odcinku jelita krętego, później w odcinku jelita cienkiego, grubego i w całym jelicie grubym. Zmiany obserwuje się także w dwunastnicy, żołądku, przełyku. Połowa chorych uskarża się również na przetoki i ropnie okolicy odbytu.

Jaka jest przyczyna choroby Chrohna?

Dokładna przyczyna zachorowalności nie jest do końca poznana. Do jednych z mechanizmów powstawania tejże choroby należą : obciążenie genetyczne, słabsza odporność immunologiczną, słabszą mikroflorę jelitową. Choroba zaczyna postępować gdy na skutek kontaktu z drobnoustrojami wewnętrznymi, odpowiedź immunologiczna chorego nie jest wystarczająca. Zachorowalność na chorobę Leśniowskiego i Crohna w Europie wynosi od 1 do prawie 11,4 na 100 000 ludności rocznie. Według ostatnich danych z 88 ośrodków z początku 2012 r. według Krajowego Rejestru choroby Leśniowskiego i Crohna w Polsce zarejestrowano 5191 chorych

Jak objawia się choroba ?

Do głównych objawów należą osłabienie, zmęczenie, gorączka, zmniejszenie masy ciała – objawy te najczęściej spowodowane są niedostatecznym wchłanianiem i niedożywieniem. Jeśli natomiast chodzi o objawy związane stricte z układem pokarmowym – to zależne to jest od umiejscowienia stanu zapalnego. Tak jak wcześniej wspominano mogą występować bóle brzucha, przetoki, biegunki a nawet stany zapalne stawów czy rumień guzowaty.

Jak zostaje rozpoznana choroba L.Crohna ?

Jeśli podejrzewamy u siebie tę przypadłość w pierwszej kolejności powinniśmy udać się do lekarza pierwszego kontaktu w celu wdrożenia odpowiedniej diagnostyki. Obserwujmy czy nie występują u nas biegunki, gorączka, osłebienie, niezamierzona utrata masy ciała czy zmiany okołoodbytowe. Pamiętajmy, że dokładna diagnostyka jest ważna, ponieważ nie rzadko zdarza się, że trudno jest odróżnić chorobę Leśniewskiego – Crohna od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Do diagnostyki choroby L.Crohna należą m.in. :

  • Ocena pasażu jelitowego np. za pomocą kapsułki z kamerą, 
  • Tomografia komputerowa,
  • Badanie endoskopowe wraz z pobraniem wycinka do badania histopatologicznego.
  • Badania krwi np. morfologia czy oznaczenie stężenia CRP.

Leczenie

W leczeniu tej dolegliwości szczególnie w postaci zaostrzonej stosuje się leki przeciwzapalne oraz immunosupresyjne, które hamują niekorzystną odpowiedź immunologiczną. W łagodniejszych postaciach choroby stosuje się aminosalicylany, glikokortykosteroidy. U niektórych pacjentów korzystne działanie wykazują przeciwciała monoklonalne.

Bardzo często stosuje się również zabiegi chirurgiczne, szczególnie wtedy gdy mamy do czynienia z cięższymi powikłaniami jak przetoki, ropnie, zwężenia, niedrożnością jelit czy podejrzeniem chorób nowotworowych.

Choroba Leśniewskiego – Crohna dieta

Nie ma specjalistycznej diety dostosowanej do tej choroby zapalnej jelit. U chorych stosuje się modyfikację diety podstawowej, której głównym zadaniem jest dostarczenie wszystkich niezbędnych witamin, minerałów oraz składników pokarmowych. W związku z tym, że choroba ta może upośledzać wchłanianie musimy mieć na uwadze występowanie niedoborów pokarmowych np. niedoborów żelaza, cynku, kwasu foliowego.

  • W stanach ostrych choroby unikamy potraw bogatoresztkowych, bogatych w błonnik pokarmowy jak np. ciemne pieczywo, kasze, suche nasiona roślin strączkowych.
  • Gdy występują zwężenia jelit – zalecamy dietę ubogoesztkową z wyłączeniem jabłek, owoców cytrusowych, sałaty, szpinaku, buraków, ogórków, skórek z owoców i warzyw, grzybów, orzechów oraz nasion.

Pamiętajmy, że kluczowym aspektem jest obserwacja własnego organizmu. U niektórych pacjentów dolegliwości mogą zwiększać produkty tj. mleko i jego przetwory, pszenica, drożdże, kukurydza, banany, pomidory, jajka i wino.

Warto jest prowadzić dzienniczek żywieniowy, który da nam obraz, które produkty są lepiej tolerowane, a które należałoby wykluczyć.

dieta łatwostrawna
Categories Porady dietetyka

Dieta łatwostrawna – dla kogo?

Dieta łatwostrawna / lekkostrawna – czasem nazywana lekkostrawną jest tak jak inne diety lecznicze modyfikacją diety podstawowej. Dieta podstawowa sama w sobie jest wskazana dla osób zdrowych, które nie wymagają specjalistycznej diety różnej zależnej od jednostki chorobowej z jaką mamy do czynienia.

Dieta łatwostrawna by była skuteczna i odciążała organizm – bo takie jest jej główne zadanie musi być prowadzona w sposób prawidłowy. Jak to zrobić? Dla kogo jest wskazana?

Dieta łatwostrawna – dla kogo

Tak jak wcześniej zostało wspomniane dieta łatwostrawna jest modyfikacją diety podstawowej. Czyli musi dostarczać ona takiej samej ilości kalorii oraz składników pokarmowych tak jak dieta osób zdrowych. Różnica polega na doborze odpowiednich technik kulinarnych oraz produktów spożywczych. Stosując dietę łatwostrawną musimy sięgać po produkty, które jak najmniej obciążają nasz układ pokarmowy oraz wybierać dedykowane tej diecie metody obróbki termicznej żywności.

Dieta łatwostrawna jest stosowana w takich sytuacjach i chorobach takich jak :

  • Po zabiegach operacyjnych – szczególnie w obrębie układu pokarmowego.
  • W żywieniu osób w wieku podeszłym.
  • W chorobach układu pokarmowego np. choroba Leśniewskiego – Crohna, nieżytach żołądka oraz jelit, zapaleniu błony śluzowej jelit.
  • W chorobach jamy ustnej.
  • W chorobach nowotworowych przewodu pokarmowego.
  • W infekcjach przebiegających z gorączka.

Dieta ta pozwala na oszczędzenie przewodu pokarmowego, ułatwia trawienie i wchłanianie składników pokarmowych. Wartość energetyczną diety i poszczególnych elementów ocenia się na podstawie indywidualnego zapotrzebowania i chorób jakie współtowarzyszą. Pod uwagę również brany jest wyjątkowy stan fizjologiczny jak np. ciąża czy karmienie piersią. W ocenie stanu odżywienia chorego i dobraniu diety do jego aktualnego stanu zdrowia pomóc może wykfalifikowany dietetyk.

Błonnik – ograniczać czy nie?

Błonnik pokarmowy to roślinne włókno pokarmowe, które nie zostaje strawione w układzie pokarmowym. Jego działanie jest różne w zależności od frakcji z jaką mamy do czynienia ( błonnik rozpuszczalny / błonnik nierozpuszczalny). W diecie łatwostrawnej ulega ograniczeniu do 25 g / dobę, szczególnie zalecany tutaj jest błonnik frakcji rozpuszczalnej, który w tejże diecie wywiera korzystniejsze działanie.

Stosując dietę łatwostrawną błonnika musimy szukać w produktach takich jak :

  • Młode, świeże warzywa – najlepiej obrane, pozbawione pestek, gotowane lub przetarte.
  • Pszenne pieczywo – chleb oraz bułki.
  • Pieczywo graham.
  • Produkty zbożowe pszenne.
  • Drobne makarony.

Dobrym sposobem ograniczenia błonnika jest przecieranie, gotowanie, miksowanie warzyw oraz owoców. Potrawy można uczynić także bardziej strawnymi dzięki dodatkowi ubitej piany z białek czy rozmoczonej pszennej bułki w mleku czy wodzie.

Wiele pacjentów z powodu obaw jakie błonnik pokarmowy może wywołać niemalże całkowicie z niego rezygnuje lecz absolutnie nie jest to wskazane. Błonnik pokarmowy bowiem wspiera rozwój korzystnej mikroflory jelitowej a także pomaga w usuwaniu toksycznych substancji z organizmu.

Dieta łatwostrawna  – główne zalecenia

Ścisłe zalecenia dietetyczne zależą od stanu zdrowia pacjenta. Warto dokładnie obserwować reakcje swojego organizmu po spożyciu danego produktu spożywczego, ponieważ pozwala to na jak najlepsze dopasowanie indywidualnej diety.

Do ogólnych zaleceń dla diety łatwostrawnej należą :

  • Spożywanie 4 -5 posiłków dziennie – najlepiej w regularnych ostępach czasu.
  • Posiłki powinny być niewielkie objętościowo – by jak najmniej obciążać żołądek i układ pokarmowy.
  • Unikajmy posiłków zbyt gorących.
  • Posiłki powinny być świeżo przygotowane, podane w sposób estetyczny i zachęcający do zjedzenia.
  • Eliminacji podlegają :  słodycze, słone przekąski, produkty garmażeryjne i wysoko przetworzone. Zrezygnować także trzeba z napojów gazowanych i alkoholów.
  • Unikać pikantnych przypraw jak  np. papryka chilii, pieprz, papryka.
  • Dozwolonymi przyprawami w diecie łatwostrawnej są np. kwasek cytrynowy, majeranek, natka pietruszki, melisa.
  • Produkty zbożowe wybieramy te pszenne, łagodne dla układu pokarmowego. W codziennym menu mogą znaleźć się takie produkty jak chleb i bułki pszenne, czerstwe pieczywo, drobne gatunki kasz np. manna, ryż biały.
  • Unikamy produktów zbożowych z pełnego przemiału.
  • Unikamy produktów, które wzmagają wydzielanie żołądkowe.
  • Rezygnujemy z mocnej kawy oraz herbaty.
  • Wykorzystujemy produkty spożywcze dozwolone w diecie łatwostrawnej.
  • Dozwolone metody obróbki termicznej to gotowanie, gotowanie na parze, duszenie bez obsmażania, pieczenie w pergaminie.

Dieta łatwostrawna – przykładowe menu

Śniadanie : Twaróg chudy z jogurtem i   pomidorem bez skórki + bułka paryska

II śniadanie : Koktajl brzoskwiniowy na mleku 1,5 % tłuszczu

Obiad : Zupa krem z białych warzyw. Polędwica z dorsza na parze z gotowaną marchewką + ziemniaki puree

Podwieczorek : Kaszka manna na mleku z bananem

Kolacja : Kanapki z pieczywa pszennego z polędwicą z indyka, masłem i ogórkiem

Jak długo stosować dietę łatwostrawną?

Czas stosowania diety zależny jest od stanu chorego i celu w jakim została wprowadzona. Zazwyczaj w miarę ustępowania dolegliwości stopniowo wprowadza się inne produkty, ale następuje to powoli oraz z dokładną obserwacją swojego organizmu. Warto by podczas stosowania diety pacjent był w stałym kontakcie ze swoim lekarzem i dietetykiem, ponieważ są oni w stanie na bieżąco oceniać stan odżywienia. Dzięki temu ryzyko występowania niedoborów żywieniowych jest mniejsze. Szybciej i sprawniej przebiega również proces rekonwalescencji.