błonnik pokarmowy
Categories Porady dietetyka

Błonnik pokarmowy – dlaczego warto?

Czym jest błonnik ?

Błonnik pokarmowy jest włóknem roślinnym, który w organizmie człowieka nie ulega procesowi trawienia. Sam w sobie nie dostarcza żadnych wartości odżywczych jednakże mimo to niezbędny jest dla naszego funkcjonowania, ponieważ pełni szereg istotnych funkcji. Błonnik pokarmowy dzielimy na dwa rodzaje : frakcję rozpuszczalną oraz frakcję nierozpuszczalną. 

Błonnik rozpuszczalny  to gumy oraz pektyny, które w jelitach tworzą pozytywny, gęsty śluz. Spożywany w pokarmach wiąże dużą ilość wody, pęcznieje zalegając w żołądku zapewniając długie uczucie sytości. Żel, który powstaje z tego rodzaju błonnika pokrywa jelita oraz żołądek opóźniając wchłanianie węglowodanów.

Błonnik nierozpuszczalny to natomiast celulozy i ligniny, z których zbudowane są ściany roślin. Spożywany z produktami spożywczymi wiążę wodę, ale nie ulega rozpuszczeniu. Działa jak miotła oczyszczająca jelita oraz przyśpiesza ich perystaltykę, reguluje rytm wypróżnień.

Dlaczego warto spożywać błonnik?

Błonnik w organizmie człowieka wywiera wpływ na funkcjonowanie wielu enzymów i narządów. Lista jego zalet jest naprawdę duża, oto kilka z nich :

  • Błonnik zapewnia doskonałe uczucie sytości – co szczególnie korzystne może być podczas stosowania diety redukcyjnej.
  • Odżywia dobre bakterie bytujące w jelitach, namnaża mikroflorę jelitową.
  • Błonnik frakcji rozpuszczalnej spowalnia wchłanianie węglowodanów i reguluje poziom insuliny, co z kolei zapobiega wahaniom poziomu cukru we krwi.
  • Pomaga eliminować substancje toksyczne z organizmu i produkty przemiany materii.
  • Wywiera dobroczynny wpływ w walce z chorobami układu krążenia na skutek zmniejszania wchłaniania cholesterolu.
  • Poprawia działanie układu pokarmowego, szczególnie jelit.
  • Reguluje i poprawia rytm wypróżnień.

Ile błonnika powinniśmy spożywać?

Zalecana dzienna dawka błonnika pokarmowego w diecie osób zdrowych to 25-30 g błonnika dziennie. Zmniejszoną podaż błonnika należy zastosować w przypadku diet łatwostrawnych.

Jak zwiększyć ilość błonnika w codziennej diecie?

  • Wybierać produkty zbożowe z pełnego przemiału : ciemne pieczywo (szczególnie te na zakwasie), ciemne makarony, grube kasze, ryż brązowy. Oprócz drogocennego błonnika są skarbnicą witamin z grupy B.
  • Wprowadzić do codziennego menu otręby np. jako dodatek do sałatek, owsianek, pieczywa czy jogurtu.
  • Spożywać dużą ilość surowych owoców i warzyw – duże ilości błonnika znajdują się w ich skórce.
  • Wprowadzić do diety nasiona oraz pestki, solo lub w postaci dodatków do dań.
  • Warto spożywać suche nasiona roślin strączkowych – bogactwo błonnika oraz pełnowartościowego białka.
  • Nie rozgotowywać warzyw – długie gotowanie owoców oraz warzyw pozbawia ich cennego błonnika.

Pamiętajmy, że już kilka najmniejszych modyfikacji żywieniowych pozwala zwiększyć ilość błonnika, którą spożywamy. Warto jeść więcej surówek do obiadu, koktajli z dodatkiem otrębów czy zamiast jasnego, przetworzonego pieczywa – wybierać te ciemne, pełnowartościowe. Kilka drobnych zmian znacznie usprawnić może działanie całego układu pokarmowego.

Ważne! W przypadku zwiększonego spożycia błonnika pamiętajmy o odpowiednim spożyciu wody! Uchroni to przed zaparciami oraz w pełni pozwoli wykorzystać prozdrowotny potencjał błonnika pokarmowego.
Jeżeli masz pytania napisz do mnie!

nadciśnienie tętnicze
Categories Porady dietetyka

Nadciśnienie tętnicze – co jeść, a czego unikać?

Nadciśnienie tętnicze jest bardzo popularnym schorzeniem w Polsce. Szacuje się, że na nadciśnienie cierpi aż 1/3 populacji przy czym bardzo duża część osób nie jest skutecznie zdiagnozowana i nie stosuje zalecanego leczenia. Niestety trwające nadciśnienie wywiera wpływ między innymi na układ krążenia, prowadząc do powstawania wielu chorób.

Kiedy mówimy o nadciśnieniu tętniczym?

Charakterystycznym objawem nadciśnienia jest występowanie ciśnienia skurczowego powyżej 140 mmHg oraz i / lub ciśnienia rozkurczowego powyżej 90 mmHg. Jeżeli mierzymy ciśnienie krwi w warunkach domowych ciśnienie skurczowe jest pierwszą wartością, natomiast ciśnienie rozkurczowe wartością drugą.

Jakie elementy stylu życia mogą zwiększać ryzyko nadciśnienia?

  • Obciążony wywiad rodzinny – występowanie nadciśnienia u któregoś z rodziców
  • Nadużywanie alkoholu
  • Otyłość i nadwaga
  • Palenie papierosów
  • Stosowanie nieodpowiedniej diety i stylu życia
  • Brak aktywności fizycznej
  • Spożywanie zbyt dużych ilości soli

Dlaczego nadciśnienie jest groźne?

Przewlekłe wysokie ciśnienie krwi prowadzić może do  występowania groźnych powikłań zdrowotnych i chorób tj. :

  • Miażdżyca – w tętnicach serca, nerek, szyi, kończyn dolnych
  • Zawał serca
  • Przerost lewej komory serca
  • Pogorszenie wzroku
  • Pogorszenie czynności nerek
  • Udar mózgu.
nadciśnienie tętnicze

Kilka zasad istotnych gdy zmagamy się z nadciśnieniem  

  • Jeżeli występuje nadmierna masa ciała (nadwaga lub otyłość) należy dążyć do jej skutecznej redukcji. Otyłość szczególnie brzuszna jest jednym z największych czynników ryzyka występowania nadciśnienia.
  • Zmniejszenie spożycia soli. Warto zrezygnować z dosalania potraw, można zamienić na zdrowe, świeże zioła. Uwaga na żywność wysoko przetworzoną (wędliny, konserwy, przyprawy, przekąski), które posiadają ogromne ilości dodanej soli.
  • Ograniczenie spożywania alkoholu. Okazjonalna, bezpieczna dawka  dla mężczyzny to 50-60 ml mocnego alkoholu, dla kobiety połowa tej wartości.
  • Zrezygnowanie z palenia tytoniu.
  • Zwiększenie spożycia potasu w diecie, który naturalnie wpływa na obniżenie ciśnienia krwi. Dobrym źródłem potasu są owoce, warzywa (np.pomidory), ziemniaki.
  • Wprowadzenie do diety codziennie 4 – 5 porcji warzyw. Są doskonałym źródłem witamin, antyoksydantów, składników mineralnych i błonnika pokarmowego.
  • Ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych czyli tych zawartych w smalcu, mięsie.
  • Zwiększenie spożycia jedno i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z produktami takimi jak dobrej jakości oleje, orzechy, ryby. Wykazują silne kardioprotekcyjne działanie.
  • Zrezygnowanie lub ograniczenie spożycia czerwonego mięsa. W zamian wybieranie gatunków mięs chudych, drób, królik oraz ryby.
  • Wprowadzenie do codziennej diety niskotłuszczowych, pełnowartościowych produktów nabiałowych. Są doskonałym źródłem białka orz wapnia.
  • Ograniczenie spożycia kawy oraz herbaty.
  • Wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej, dobranej indywidualnie do stanu zdrowia.

Pamiętajmy, że odpowiednio dobrana dieta w przypadku występowania nadciśnienia jest kluczowa. Oprócz farmakoterapii jest najbardziej skutecznym narzędziem do walki z tą chorobą. Pomaga nie tylko obniżać ciśnienie krwi dzięki zawartym w pożywieniu różnym związkom lecz także chroni nasz układ krwionośny przed występowaniem groźnych powikłań. Choroby układu krążenia sa druga na świecie przyczyną zgonu.

Jestem tutaj by Ci pomóc!

Masz więcej pytań dotyczących diety w nadciśnieniu?

NAPISZ DO MNIE!

Współpracuje z wieloma pacjentami z chorobami układu krążenia, dzięki odpowiedniej diecie znacząco mogę poprawić Twoje zdrowie i komfort życia.

dieta wegańska
Categories Porady dietetyka

Dieta Wegańska – co jesć?

Dieta wegańska jest odmianą diety wegetariańskiej, która polega na wykluczeniu z diety produktów pochodzenia zwierzęcego jak nabiał, mięso, ryby, jaja. Czy pomimo tego dieta wegańska może być zdrowa i pełnowartościowa? Oczywiście, że tak. Dlaczego coraz więcej osób świadomie dietę wegańską ? Powodów może być naprawdę wiele. Począwszy od troski o środowisko i zwierzęta na aspektach zdrowotnych kończąc.

Dieta wegańska na czym polega?

Dieta wegańska polega na wykluczeniu z codziennego jadłospisu wszystkich produktów pochodzenia zwierzęcego takich jak np. mleko, jaja, nabiał, mięso, ryby, skorupiaki itp. Dodatkowo podczas stosowania diety wegańskiej należy dokładnie śledzić etykiety produktów spożywczych, gdyż bardzo często nawet w niepozornych, na oko wegańskich produktach znaleźć można dodatki do żywności pochodzenia zwierzęcego.

Co można jeść na diecie wegańskiej?

  • Owoce oraz warzywa, które są doskonałym źródłem błonnika, witamin oraz mikro i makroelementów. Szczególnie te spożywane w postaci surowej.
  • Wegańskie zamienniki mięsa – coraz bardziej popularne na rynku. Wegańskie burgery, klopsiki, parówki, sery – z reguły bazują na tofu.
  • Pestki, orzechy, nasiona np.  siemię lniane, orzechy laskowe, włoskie, brazylijskie, czarnuszka, pestki dyni, słonecznika. Są dobrym źródłem dobrych tłuszczy w diecie.
  • Wegańskie źródła białka – suche nasiona roślin strączkowych. Soczewica, ciecierzyca, groch, fasola, soja. Pamiętajmy o tym, że pod względem biologicznym białko roślinne nie jest absolutnie gorsze od zwierzęcego oraz również istotne jest w codziennej diecie.
  • Produkty zbożowe oraz pszenica, orkisz, żyto, jęczmień, owies, ryż, proso (kasza jaglana), kasza gryczana, amarantus, komosa ryżowa. Te produkty są świetnym źródłem węglowodanów w diecie i korzystnie wpływają nasz stan zdrowia. Dostarczają również znacznych ilości witamin, pierwiastków oraz błonnika.

Na jakie składniki warto zwracać uwagę w diecie wegańskiej?

Bez względu na to czy w codziennej diecie stosujemy żywienie w sposób tradycyjny czy dietę wegetariańską czy wegańską ważne jest jej zbilansowanie. Odpowiednia zawartość wszystkich niezbędnych składników pokarmowych, witamin i mikroelementów. Zapewnia to odpowiednie funkcjonowanie całego organizmu. W przypadku stosowania diety wegańskiej zaleca się wykonywanie co rok lub dwa okresowych badań krwi z oznaczeniem poziomu witamin.

Na jakie składniki powinniśmy uważać bardziej będąc weganami ?

  • Żelazo.

W całej populacji na świecie niedobór żelaza jest najczęściej występującym niedoborem pokarmowym. Organizm człowieka sam w sobie nie jest w stanie syntetyzować żelaza, dlatego musi ono zostać dostarczone wraz z pożywieniem. Do produktów bogatych w  żelazo należą czerwona soczewica, sezam, tempeh, czerwona fasola.

  • Jod

Przeprowadzone badania przez Światową Organizację Zdrowia wykazały, że 1/3 populacji na świecie posiada niedobór jodu. Jod można znaleźć w produktach pochodzących z alg jak np. spirulina.

  • Witamina  B12

Witamina B12 obecna jest głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego – głównie mięso, dlatego też u osób stosujących dietę wegańską należy wprowadzić suplement diety.

  • Wapń

Ze względu na wykluczenie z diety nabiału, u osób stosujących dietę wegańską może występować ryzyko niedoboru wapnia. Warto uwzględnić w swojej diecie produkty bogate w wapń np. zielone warzywa liściaste, ciemnozielone warzywa, soja, pasta tahini, tempeh, mak. Dobrym rozwiązaniem jest również picie wody wysokozminieralizowanej, szczególnie tej z większą zawartością wapnia. Coraz popularniejsze na polskim rynku są również mleka roślinne wzbogacane wapniem.

Masz jakieś pytania dotyczące diety wegetariańskiej/ wegańskiej? Chciałbyś dowiedzieć się czegoś więcej?

Zapraszam do kontaktu.

Z przyjemnością odpowiem na wszelkie pytania.

insulinooporność objawy
Categories Porady dietetyka

Insulinooporność – Czym jest?

Czym jest insulinooporność ?

Insulinooporność objajwy. Jest chorobą, w której komórki naszego organizmu wrażliwe są na działanie insuliny – hormonu, który odpowiedzialny jest za regulację węglowodanową krwi. Najczęściej rozwija się u osób z nadmierną masą ciała i otyłością lecz niestety coraz częściej występuje również u osób szczupłych. Występuje solo lub jest częścią zespołu metabolicznego czyli grupy chorób ściśle ze sobą powiązanych. Należą do nich zaburzenia lipidowe, nadciśnienie tętnicze, otyłość.

Dlaczego insulinooporność jest groźna?

Gdy komórki naszego organizmu słabo działają na praiwdłowe wartości insuliny to w odpowiedzi zaczynają produkować zbyt duże jej ilości. Prowadzić to może do występowania wielu groźnych chorób tj. :

  • Cukrzyca typu II
  • Choroby układu krążenia
  • Niealkoholowe stłuszczenie wątroby
  • PCOS

Przyczyny insulinooporności

Insulinooporność bardzo często występuje ze względu na obciążenie genetyczne np. gdy nasz organizm produkuje insulinę o nieprawidłowej budowie, ale również może być spowodowana nadmiernym stężeniem hormonów, które działają przeciwstawnie do insuliny np.

  • Androgeny
  • Parathormon
  • Hormony tarczycy
  • Hormon wzrostu
  • Glukagon
  • Kortyzol

Jednak najczęściej insulinooporność obserwuje się u osób, które posiadają nadmierną masę ciała, ponieważ to tkanka tłuszczowa sprawia, że komórki organizmu posiadają słabszą odpowiedź na działanie insuliny. Dodatkowo ze względu na to, że tkanka tłuszczowa jest największym narządem endokrynnym produkuje hormony o działaniu przeciwstawnym do insuliny, lub ograniczają jej działanie i bezpośrednio do krwi wydzielane są wolne kwasy tłuszczowe. Gdy w krwi ich stężenie przekracza normę to organizm zaczyna wykorzystywać je jako  źródło energii a nie glukozę tak jak powinno to wyglądać u osób zdrowych. W odpowiedzi na ten proces glukoza w tkankach nie ulega rozpadowi co następnie prowadzi to wzrostu jej stężenia i zwiększeniu poziomu insuliny.

Innymi przyczynami insulinooporności są :

  • Ciąża
  • Palenie papierosów
  • Alkohol
  • Wiek – większe ryzyko choroby wraz z wiekiem
  • Niska aktywność fizyczna
  • Wysokokaloryczna dieta
  • Stosowanie leków o działaniu diabetogennym

Jakie objawy daje insulinooporność ?

Często zdarza się, że choroba ta nie daje żadnych objawów, lecz jednocześnie może dawać kilka, niekoniecznie wszystkie na raz :

  • Nadwaga
  • Otyłość typu androidalnego
  • Problemy z redukcją masy ciała
  • Zaburzenia gospodarki węglowodanowej
  • Senność po posiłku
  • Podwyższony poziom cholesterolu
  • Podwyższony poziom trójglicerydów
  • Podwyższony poziom kwasu moczowego

Jak stwierdzić insulinooporność ?

Jeśli podejrzewamy u siebie występowanie tej jednostki chorobowej warto udać się do lekarza pierwszego kontaktu, który zleci wszelkie potrzebne badania. Insulinoporność diagnozujemy poprzez:

  • Wykonanie testu doustnego obciążenia glukozą
  • Obliczenie wskaźnika homa – ir
  • Wykonanie testu metody klamry metabolicznej

Leczenie insulinooporności Leczenie insulinooporności może polegać na stosowaniu farmakoterapii, ale głównie w pierwszej kolejności polega na redukcji nadmiernej masy ciała oraz wprowadzeniu odpowiedniej diety. Warto skorzystać z pomocy wykwalikowanego dietetyka, który ułoży specjalną dietę o niskim indeksie i ładunku glikemicznym. Bardzo często  zdarza się, że jeśli pacjent stosuje się do wszystkich zaleceń istnieje szansą całkowitego odstawienia leków oraz ustąpienia wszelkich dolegliwości. Bardzo szybko następuje również poprawa samopoczucia i parametrów węglowodanowych.

Pomoc dietetyka

Jeżeli masz podejrzenia lub pytania, umów się na konsultacje z dietetykiem klinicznym. Zapraszam Cię do mojego gabinetu. Napisz do mnie