Category Archives: Porady dietetyka

choroba-lesniewskiego-crohna
Categories Porady dietetyka

Choroba Leśniewskiego – Crohna – czym jest, jak się diagnozuje, leczy, dieta

Choroba leśniewskiego Crohna to nieswoista, zapalna choroba jelit. Na nieszczęście dotyczyć może całego odcinka przewodu pokarmowego  – od jamy ustnej do odbytu. Najczęściej zapalenie te obserwuje się w końcowym odcinku jelita krętego, później w odcinku jelita cienkiego, grubego i w całym jelicie grubym. Zmiany obserwuje się także w dwunastnicy, żołądku, przełyku. Połowa chorych uskarża się również na przetoki i ropnie okolicy odbytu.

Jaka jest przyczyna choroby Chrohna?

Dokładna przyczyna zachorowalności nie jest do końca poznana. Do jednych z mechanizmów powstawania tejże choroby należą : obciążenie genetyczne, słabsza odporność immunologiczną, słabszą mikroflorę jelitową. Choroba zaczyna postępować gdy na skutek kontaktu z drobnoustrojami wewnętrznymi, odpowiedź immunologiczna chorego nie jest wystarczająca. Zachorowalność na chorobę Leśniowskiego i Crohna w Europie wynosi od 1 do prawie 11,4 na 100 000 ludności rocznie. Według ostatnich danych z 88 ośrodków z początku 2012 r. według Krajowego Rejestru choroby Leśniowskiego i Crohna w Polsce zarejestrowano 5191 chorych

Jak objawia się choroba ?

Do głównych objawów należą osłabienie, zmęczenie, gorączka, zmniejszenie masy ciała – objawy te najczęściej spowodowane są niedostatecznym wchłanianiem i niedożywieniem. Jeśli natomiast chodzi o objawy związane stricte z układem pokarmowym – to zależne to jest od umiejscowienia stanu zapalnego. Tak jak wcześniej wspominano mogą występować bóle brzucha, przetoki, biegunki a nawet stany zapalne stawów czy rumień guzowaty.

Jak zostaje rozpoznana choroba L.Crohna ?

Jeśli podejrzewamy u siebie tę przypadłość w pierwszej kolejności powinniśmy udać się do lekarza pierwszego kontaktu w celu wdrożenia odpowiedniej diagnostyki. Obserwujmy czy nie występują u nas biegunki, gorączka, osłebienie, niezamierzona utrata masy ciała czy zmiany okołoodbytowe. Pamiętajmy, że dokładna diagnostyka jest ważna, ponieważ nie rzadko zdarza się, że trudno jest odróżnić chorobę Leśniewskiego – Crohna od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Do diagnostyki choroby L.Crohna należą m.in. :

  • Ocena pasażu jelitowego np. za pomocą kapsułki z kamerą, 
  • Tomografia komputerowa,
  • Badanie endoskopowe wraz z pobraniem wycinka do badania histopatologicznego.
  • Badania krwi np. morfologia czy oznaczenie stężenia CRP.

Leczenie

W leczeniu tej dolegliwości szczególnie w postaci zaostrzonej stosuje się leki przeciwzapalne oraz immunosupresyjne, które hamują niekorzystną odpowiedź immunologiczną. W łagodniejszych postaciach choroby stosuje się aminosalicylany, glikokortykosteroidy. U niektórych pacjentów korzystne działanie wykazują przeciwciała monoklonalne.

Bardzo często stosuje się również zabiegi chirurgiczne, szczególnie wtedy gdy mamy do czynienia z cięższymi powikłaniami jak przetoki, ropnie, zwężenia, niedrożnością jelit czy podejrzeniem chorób nowotworowych.

Choroba Leśniewskiego – Crohna dieta

Nie ma specjalistycznej diety dostosowanej do tej choroby zapalnej jelit. U chorych stosuje się modyfikację diety podstawowej, której głównym zadaniem jest dostarczenie wszystkich niezbędnych witamin, minerałów oraz składników pokarmowych. W związku z tym, że choroba ta może upośledzać wchłanianie musimy mieć na uwadze występowanie niedoborów pokarmowych np. niedoborów żelaza, cynku, kwasu foliowego.

  • W stanach ostrych choroby unikamy potraw bogatoresztkowych, bogatych w błonnik pokarmowy jak np. ciemne pieczywo, kasze, suche nasiona roślin strączkowych.
  • Gdy występują zwężenia jelit – zalecamy dietę ubogoesztkową z wyłączeniem jabłek, owoców cytrusowych, sałaty, szpinaku, buraków, ogórków, skórek z owoców i warzyw, grzybów, orzechów oraz nasion.

Pamiętajmy, że kluczowym aspektem jest obserwacja własnego organizmu. U niektórych pacjentów dolegliwości mogą zwiększać produkty tj. mleko i jego przetwory, pszenica, drożdże, kukurydza, banany, pomidory, jajka i wino.

Warto jest prowadzić dzienniczek żywieniowy, który da nam obraz, które produkty są lepiej tolerowane, a które należałoby wykluczyć.

rośliny strączkowe
Categories Porady dietetyka

Rośliny strączkowe – dlaczego warto?

Rośliny strączkowe – dlaczego warto sięgać?

Białko roślinne posiada wartość biologiczną równą jak białko zwierzęce. W codziennej diecie występują one głównie w menu osób na diecie roślinnej ze względu na wysoką zawartość białka. Osoby na diecie tradycyjnej często rezygnują z powodu ich ciężkostrawności i efektu wzdymającego.

Jednakże posiadają szereg wartości zdrowotnych, dla których warto po nie sięgać.

Jakie rośliny należą do roślin strączkowych?

Rośliny strączkowe to rośliny z grupy motylkowych, gruboziarnistych uprawiane jako pastewne. Dostarczają one surowca służącego do przemysłu spożywczego. Owoce i nasiona należące do rodziny roślin strączkowych są po zbożach drugim pod względem wartości odżywczej źródłem pożywienia dla ludzi. Wykorzystywane są w całości jako warzywo (odmiany cukrowe grochu oraz odmiany szparagowe fasoli) jednakże najczęściej spożywane są w postaci nasion.

Najczęściej uprawiane  rośliny strączkowe to :

  • Bób
  • Ciecierzyca
  • Fasola zwykła
  • Fasola wielokwiatowa
  • Fasolnik
  • Groch zwyczajny
  • Soczewica jadalna
  • Soja warzywna

Każdy gatunek wyżej wymienionej rośliny posiada swoje odmiany oraz unikalny smak. Na ich postawie można przygotować wiele potraw jak pasty, sosy, kotleciki, zupy a nawet ciasta – możliwości jest naprawdę wiele.

Dlaczego warto spożywać rośliny strączkowe?

  • Wysoka zawartość  łatwo przyswajalnego białka – strączki posiadają niemalże tyle samo białka co 100 gramowa porcja ugotowanego mięsa z piersi kurczaka. Zawartość białka w tychże roślinach wynosi odpowiednio  17-20 % suchej masy w grochu oraz 38 – 40 % w soi. Białka pochodzenia roślinnego są szybko i łatwo przyswajane przez organizm człowieka. Jednakże charakteryzują się mniejszą zawartością aminokwasów w porównaniu do mięsa, ale wystarczy wprowadzić do diety produkty zbożowe bogate w aminokwasy by wyrównać ich poziom.
  • Wysoka zawartość żelaza – pierwiastka, który niezbędny jest w celu utrzymania dobrego samopoczucia, właściwego funkcjonowania układu odpornościowego oraz w zapobieganiu anemii.
  • Wysoka zawartość witamin z grupy B, które warunkują właściwe funkcjonowanie układu pokarmowego.
  • Posiadają wysoki indeks sytości – czyli wskaźnik, który określa poziom sytości po spożyciu konkretnego produktu. Spożywanie roślin strączkowych jest szczególnie zalecane dla osób z nadwagą i otyłością, które stosują dietę redukcyjną. Udowodniono, że ich spożywanie zmniejsza chęć spożywania słodyczy.
  • Posiadają korzystny indeks  glikemiczny – cieciorka, fasola oraz soczewica posiadają niski i średni indeks glikemiczny. Stąd też zalecane są dla osób zmagających się z cukrzycą, insulinoopornością czy chorobami układu krążenia.
  • Mają dużą zawartość błonnika – zwiększają odporność, przedłużają uczucie sytości, odżywiają bakterie probiotyczne obecne w jelitach. Regulują pracę jelit, zmniejszają wchłanianie cholesterolu w jelitach oraz stabilizują poziom glukozy we krwi.

Jak najlepiej spożywać rośliny strączkowe?

Ze względu na swój ciężkostrawny charakter często eliminowane są z codziennej diety. Jednakże istnieje kilka wskazówek, które ułatwiają ich strawność i pozwalają czerpać z nich szereg prozdrowotnych wartości.  Przed ich gotowaniem warto moczyć je w miękkiej, przegotowanej wodzie od kilku do kilkunastu godzin w zależności od rodzaju rośliny. Dodatkowo podczas gotowania można wodę wymieniać lub dodać do niej odrobine sody oszczyczonej. Dobrym rozwiązaniem jest używanie do przygotowywania posiłków  ziół ułatwiających ich strawność. Należą do nich m.in. tymianek, cząber, majeranek czy liść laurowy.

Pamiętajmy, że suche nasiona roślin strączkowych warto spożywać ok. 2 x w tygodniu najlepiej z dodatkiem orzechów czy produktów zbożowych. Na ich podstawie można przygotowywać wiele smacznych, zdrowych posiłków.
Zapraszam wszystkich do kontaktu.

dieta redukcyjna
Categories Porady dietetyka

DIETA REDUKCYJNA – SKUTECZNE ODCHUDZANIE BEZ EFEKTU JOJO

Dieta redukcyjna jest wciąż najchętniej i najczęściej stosowaną dietą. Jej celem jest wprowadzenie takiego deficytu energetycznego, który pozwoli na redukcję masy ciała. Pacjenci coraz częściej z własnej woli chcą stosować dietę odchudzającą, ponieważ szczupła, zgrabna sylwetka wciąż jest wiodącym symbolem atrakcyjności. Pamiętać należy również o tym, że prawidłowo zbudowana sylwetka to nie tylko wygląd lecz przede wszystkim także LEPSZE WYNIKI BIOCHEMICZNE I STAN ZDROWIA.

KIEDY I DLA KOGO DIETA REDUKCYJNA?

Dieta redukcyjna wskazana jest dla wszystkich osób, które borykają się z nadwagą i otyłością oraz jeśli nie występują u nich żadne przeciwskazania zdrowotne. Jeśli nie podejrzewamy u siebie żadnej konkretnej jednostki chorobowej, nie jest koniecznością wykonanie przed jej zastosowaniem żadnych badań jednakże warto pamiętać o ich okresowym wykonywaniu. Jakie badania zalecam ? Zapraszam tu (odnośnik).

DIETA REDUKCYJNA – ZASADY

Jest modyfikacją diety podstawowej, jej głównym założeniem jest deficyt dzienny kaloryczny w ilości około 500 kcal od całkowitej przemiany materii. Czyli naszej podstawowej przemiany materii pomnożonej przez nasz współczynnik aktywności fizycznej. Ilość kilokalorii, którą musimy odjąć od naszego całościowego zapotrzebowania jest ściśle związana ze stopniem nadwagi lub otyłości. Pamiętajmy, że nigdy nie należy spożywać mniej niż nasza podstawowa przemiana materii – czyli ilość kalorii, która niezbędna jest nam do procesów życiowych.

Gdy chcemy zacząć stosować dietę redukcyjną pierwszym krokiem, który musimy podjąć jest właśnie obliczenie naszej należnej masy ciała (tej która jest najbardziej dla nas odpowiednia – dla stanu zdrowia) oraz przemiany materii. Bez tego nie jesteśmy w stanie określić ile kalorii powinniśmy spożywać by właściwie i przede wszystkim zdrowo chudnąc. Skorzystać możemy z ogólnie dostępnych kalkulatorów w Internecie jednak warto udać się do wykfalifikowanego dietetyka, który może również dokładnie określić naszą przemianę materii dzięki kompleksowej analizie składu ciała.

DIETA REDUKCYJNA – PRAKTYCZNE WSKAZÓWKI

  • Spożywajmy 4- 5 posiłków, w regularnym odstępie czasu. Chroni to przed nagłymi atakami głodu oraz pomaga regulować metabolizm.
  • Dbajmy o źródła pełnowartościowego białka np. chude gatunki mięs, ryb, nabiał np. twaróg, kefir, jogurty naturalne. Białko chroni nas przed katabolizmem mięśni oraz zwiększa uczucie sytości.
  • Pamiętajmy o odpowiednim nawodnieniu – minimum 2,5 l wody dziennie.
  • Zadbajmy o odpowiednią podaż błonnika. Sięgajmy po pełnoziarniste gatunki kasz, makaronów, brązowy ryż, ciemne, pełnoziarniste pieczywo, owoce i warzywa w postaci surowej. Błonnik pęczniejąc zwiększa treść pokarmową, zapewniając dłuższe uczucie sytości, dodatkowo wspiera rozwój mikroflory jelit.
  • Zrezygnujmy ze spożywania słodyczy, słonych przekąsek i produktów wysoko przetworzonych. Przyczyniać się mogą do rozwoju chorób dietozależnych.
  • Sięgajmy po źródła dobrych tłuszczy – orzechy, awokado, dobre oleje roślinne, które są bogactwem jedno i wielonienascyconych kwasów tłuszczowych, które wykazują szereg prozdrowotnych właściwości.

Jeśli interesuje Państwa zdrowa, smaczna i pełnowartościowa dieta, na której chudnie się bez efektu jo – jo – zapraszam do kontaktu. Podczas wizyty przeprowadzany jest zawsze szczegółowy wywiad żywieniowy, który pomaga mi w ułożeniu takiego jadłospisu, który moi pacjenci zawsze stosują z przyjemnością. Zapraszam również na kompleksową analizę składu ciała, która pozwala na ocenę funkcjonowania całego organizmu i poznanie indywidualnego zapotrzebowania energetycznego. 

zaburzenia odżywiania
Categories Porady dietetyka

ZABURZENIA ODŻYWIANIA – KIEDY ŻYWIENIE STAJE SIĘ NIEBEZPIECZNE

Zaburzenia odżywiania i należące do nich anoreksja, bulimia i ortoreksja to coraz powszechniej występujące choroby. Wbrew pozorom nie dotyczą one krajów gdzie występuje głód i ubóstwo lecz krajów wysoko rozwiniętych, bogatych. Każda z tych chorób skutkuje powolnym wyniszczeniem organizmu oraz psychiki. Występowanie tych chorób ściśle związane jest z modą a wręcz kultem na szczupłą sylwetkę, która trwa niemalże bez przerwy od lat 60 – tych.

CZY JEDZENIE ZAWSZE JEST PRZYJEMNOŚCIĄ?

U zdrowych osób jedzenie stało się nieodłącznym elementem życia osobistego, kulturalnego, społecznego. Odnajdujemy w nim miłość, przyjemność, niejednokrotnie pocieszenie. U osób, u których występują zaburzenia odżywiania spożywanie pokarmów wiąże się z frustracją, złym samopoczuciem, smutkiem czy depresją. Często jedzenie u takich osób staje się celem samym w sobie i przesłania wszelkie inne rzeczy.

PRZYCZYNY ZABURZEŃ ODŻYWIANIA

Do jednych z wiodących przyczyn  zaburzeń odżywiania należą niezadowolenie ze swojej sylwetki oraz kompleksy. Często motorem napędowym są również różnego rodzaju sytuacje stresowe, którym musimy stawiać czoła. Pamiętajmy, że każde zaburzenie odżywiania ma podłoże psychiczne. Związane może być z niezaspokojoną potrzebą bliskości, czułości, z poczuciem głodu emocjonalnego. Niektóre z chorych osób swoją koncentracją na tym co jedzą zaspokajają emocjonalną pustkę, która w nich występuje. Często też rekompensują sobie jedzeniem porażki, które ich dotykają, wszelkie niepowodzenia i przykre sytuacje. Cierpienie na zaburzenia odżywiania może być również odzwierciedleniem występowania kłopotów w rodzinie i formą odreagowywania związanych z nim napięcia oraz stresu.

RODZAJE ZABURZEŃ ODŻYWIANIA

  • Ortoreksja – bardzo zbliżona do anoreksji. Nadmierne koncentrowanie się na zdrowym odżywianiu i zbilansowanej diecie w stopniu zakłócającym normalne odżywianie się. Często prowadzi do wykluczenia z jadłospisu prawie wszystkich produktów z obawy przed tym, że one są niezdrowe. Osoby cierpiące na ortoreksję bardzo często unikają kontaktów towarzyskich w obawie przed zjedzeniem zakazanych posiłków. Ortoreksja prowadzi do występowania silnych niedoborów, wyniszczenia, silnego stresu, wykluczenia z życia społecznego.
  • Anoreksja (jadłowstręt psychiczny) – postrzeganie siebie jako osoby z silną nadwagą, często nawet wtedy gdy jest się skrajnie niedożywionym. Drastyczne ograniczanie spożywanych kalorii, stosowanie głodówek i restrykcyjnych, wyniszczających diet. Osoby chore na anoreksje nieustannie kontrolują swoją masę ciała. Zaburzenie te dotyczy w większości kobiet i dziewcząt, a szczyt zachorowań obserwuje się w wieku 15-19 lat.
  • Bulimia – częste występowanie napadów jedzenia, podczas którego chory spożywa ilość kalorii znacznie przekraczające dobowe zapotrzebowanie. Przeważnie są to potrawy, których w codziennej diecie unika jak słodycze, przekąski, dania fast – food. Podczas napadu jedzenia chory nie kontroluje ilości spożywanych pokarmów i kończy jeść gdy czuje się zupełnie przejedzony. W konsekwencji dopada go poczucie  winy i stosuje różne metody pozbycia się pokarmu z żołądka. Mówimy tu o  np. wymuszaniu wymiotów, stosowania środków moczopędnych, środków przeczyszczających czy wykonywaniu intensywnych ćwiczeń fizycznych. W porównaniu do anoreksji bulimia rzadko prowadzi do utraty masy ciała, jednakże powodować może występowanie groźnych zaburzeń wodno – elektrolitowych, które prowadzić mogą do udaru, zawału a nawet śmierci.

Na bulimię również najczęściej zapadają dziewczęta i kobiety, a szczyt zachorowań obserwuje się w wieku 16- 20 lat.

JAK POMÓC OSOBOM Z ZABURZENIAMI ODŻYWIANIA?

Pamiętajmy, że osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania przede wszystkim potrzebują naszego zrozumienia i wsparcia. Nigdy nie wolno bagatelizować nawet najmniejszych objawów, które zauważamy u swoich bliskich. Jednym z najważniejszych aspektów w leczeniu tych chorób wciąż pozostaje właściwa opieka psychoterapeutyczna.

dieta ketogeniczna
Categories Porady dietetyka

DIETA KETOGENICZNA – DLA KOGO, GŁÓWNE ZASADY, CZY WARTO

Dieta ketogeniczna inaczej zwana ‘’dietą keto’’  nieustannie od mniej więcej 2- 3 lat jest w czołówce najchętniej stosowanych diet. Wizja szybkiej utraty od kilku, do kilkunastu kilogramów jest bardzo kusząca dla wielu pacjentów. Jednakże jest to dieta wymagająca wielu zmian i restrykcji, prowadząca do zmiany ‘’paliwa’’ energetycznego, z którego korzysta nasz organizm. Dieta ketogeniczna zaliczana jest do diet o wysokiej zawartości tłusczu i niskiej zawartości węglowodanów.

KETO DIETA – ZASADA DZIAŁANIA

Jest to restrykcyjna dieta niskowęglowodanowa i wysokotłuszczowa. Zawartość tłuszczu w codziennej diecie sięga nawet aż  80-90 %, a pozostałe 10- 20 % to razem węglowodany oraz białko. Podczas gdy typowa dieta składa się z ok. 50 % węglowodanów, 35 % tłuszczu i około 15 % białka.

Gdy odżywiamy się w sposób ‘’typowy’’ nasz organizm do życia, funkcjonowania i procesów metabolicznych używa glukozy – jako paliwa. Gdy nasza dieta ulega modyfikacji i zaczyna opierać się głównie na spożywaniu tłuszczy powoli nasz organizm adaptuje się do nowej sytuacji i wchodzimy w stan tzw. ‘’ketozy’’. Jest to proces wykorzystywania do ‘’życia’’ przez organizm ciał ketonowych, które powstają w wyniku rozpadu tłuszczu.

DLA KOGO DIETA KETOGENICZNA?

Dieta ketogeniczna coraz częściej wybierana jest przez osoby chcące stracić na wadzę, ponieważ powstające w ketozie ciała ketonowe hamują uczucie głodu. Jednakże keto – dieta znalazła również doskonałe zastosowanie medyczne w chorobach takich jak :

  • Padaczka lekooporna u dzieci – stosowana dieta zmniejsza ilość napadów epilepsji,
  • Zespół Retta,
  • Zespół Dravet,
  • Zespół Doose,
  • Stwardnienie guzowate,
  • Wady metaboliczne np. wrodzony brak białka transportującego glukozę GLUT-1.

Dodatkowo coraz częściej dieta ketogeniczna jest brana pod uwagę u pacjentów chorych na chorobę Parkinsona w innych typach epilepsji oraz  w chorobie Parkinsona.

O CZYM NALEŻY PAMIĘTAĆ STOSUJĄC DIETE KETOGENICZNĄ ?

W związku z tym, że tłuszcze nie pokrywają m.in. pełnego zapotrzebowania energetycznego prowadzić może do występowania niedoborów. Składniki pokarmowe, które warto suplementować podczas stosowania tejże diety:

  • Wapń,
  • Witamina D,
  • Mikroelementy,
  • Witaminy rozpuszczalne w wodzie np. B1, B3, B6.

WADY DIETY KETOGENICZNEJ

Po kilku dniach stosowania diety ketogenicznej, organizm człowieka zaczyna korzystać z ciał ketonowych, wtedy możemy odczuwać pobudzenie oraz euforię. Czujemy się wesoło, lekko, odprężeni. Niestety bardzo często zdarza się tak, że po upływie 2 – 3 miesięcy stan ten powoli mija. U wielu osób pojawia się wtedy senność, utrata apetytu, zaparcia, pojawiać się może także przykry zapach potu i moczu. Obserwować można także wzmożone pragnienie. W początkowej fazie diety uskarżać można również się na występowanie zaparć lub biegunek, występowanie wymiotów, bóli brzucha. Niektórzy pacjenci obserwują ustępowanie objawów po okresie zaadoptowania się organizmu – lecz nie zawsze.

Uwaga! Przy zbyt długim okresie czasu stosowania diety ketogenicznej wystąpić może kamica moczowa i hiperurykemia.

Pamiętajmy o tym, że dieta ketogeniczna jest całkowicie przeciwskazana u osób cierpiących na choroby wątroby, trzustki, nerek i cukrzycę.  

na czym smażyć
Categories Porady dietetyka

NAJLEPSZY TŁUSZCZ DO SMAŻENIA – NA CZYM SMAŻYĆ ?

Na czym smażyć? Smażenie wciąż pozostaje jedną z najpopularniejszych metod obróbki termicznej żywności. Smażymy wszystko : począwszy od ryb i mięs, przez warzywa, a nawet na owocach kończąc. Wybór tłuszczy do smażenia wciąż rośnie i wybranie tego najlepszego może przysparzać nie lata trudności. Pamiętajmy również o tym, że o procesie smażenia nie tylko decyduje rodzaj tłuszczu jakiego używamy, ale także rodzaj produktu, który smażymy a także np. przyprawy, które dodaliśmy i temperatura. Jednakże do rodzajów tłuszczów wracając musimy zadać sobie pytanie  :

KTÓRY TŁUSZCZ BĘDZIE NAJLEPSZY?

Najlepszy tłuszcz, który będzie służył nam do przygotowania zdrowych posiłków powinien charakteryzować się kilkoma ważnymi cechami :

  • Odpowiedni skład – warto sięgać po oleje pełne jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, które odporne będą na działanie wysokich temperatur.
  • Wysoki punkt dymienia – tzw. wysoki próg temperatury. Oznacza to moment, w którym tłuszcz pod wpływem temperatury zaczyna się palić. Im wyższy punkt dymienia – tym olej jest lepszy. Niekorzystne w tym przypadku są np. smalec, olej kokosowy.
  • Tłuszcz używany jednokrotnie – nie powinno używać się olejów i innych tłuszczów do wielokrotnego smażenia, ponieważ ich ponowne użycie powoduje powstawanie szkodliwych dla naszego zdrowia związków. Niejednokrotnie podczas podgrzewania ponownego oleju powstają niezdrowe tłuszcze nasycone trans.
  • Są tłuszczami rafinowanymi – posiadają takie same właściwości co tłuszcze nierafinowane, a pozbawione są szkodliwych substancji.
  • Bogaty w polifenole oraz witaminy z grupy E.
  • Posiadać w swoim składzie jak najmniej cholesterolu.

DLACZEGO SMAŻENIE NA NIEWŁAŚCIWYM TŁUSZCZU JEST GROŹNE?

Niewłaściwy sposób smażenia negatywnie wpływać może na nasze zdrowie. Smażenie np. w zbyt wysokiej temperaturze powoduje rozpad tłuszczu do wolnych kwasów tłuszczowych oraz glicerolu, które w konsekwencji ulegają przemianie w szkodliwe dla naszego zdrowia akroleiny, ketony i aldehydy o działaniu mutagennym.  Gdy smażymy produkt, który posiada w swoim składzie białka oraz węglowodany powstają również niezdrowy akrylamid.  Głębokie i długotrwałe smażenie w głębokim oleju powoduje jego utlenianie a w konsekwencji sprzyjać może powstawaniu nadwagi, otyłości  i chorób układu krążenia.

NA CZYM WIĘC SMAŻYĆ?

Podsumowując informację z górnej części artykułu możemy stwierdzić, że sięgając po tłuszcz do smażenia musimy wybrać taki, który ubogi będzie w wielonienascyone kwasy tłuszczowe oraz cholesterol, bogaty w jednoniesycone kwasy tłuszczowe oraz bogaty będzie w antyoksydanty.

Dobrym wyborem do procesu smażenia będzie więc  olej oliwny, olej z awokado, olej rzepakowy oraz słonecznikowy. Niekoniecznie dobrym rozwiązaniem jest natomiast smażenie na oleju kokosowym, maśle czy smalcu.

Pamiętajmy jednak o tym, że smażenie nie jest najbardziej zalecaną metodą obróbki termicznej potraw. Zdecydowanie bardziej polecam inne metody kulinarne jak grillowanie, pieczenie, gotowanie, gotowanie na parze, które charakteryzują się lepszym wpływem na funkcjonowanie naszego organizmu. Masz pytania? Napisz do mnie

dieta truskawkowa
Categories Porady dietetyka

DIETA TRUSKAWKOWA – JAK TO DZIAŁA?

DIETA TRUSKAWKOWA – CZY MOŻNA JEŚĆ TRUSKAWKI I DZIĘKI TEMU CHUDNĄĆ?

Coraz większa presja posiadania szczupłej, wysportowanej sylwetki skłania wielu moich pacjentów do sięgania po różnego rodzaju odchudzające diety obiecujące szybkie efekty w postaci redukcji masy ciała. Czasem mam wrażenie, że standardowe ‘’zdrowe odżywianie’’ powoli odchodzi do lamusa, a zastępują je coraz bardziej wymyślne diety niejednokrotnie eliminacyjne. Do rzekomo jednej z najlepszych i najsmaczniejszych diet należy popularna ostatnio DIETA TRUSKAWKOWA.

Dieta truskawkowa – dlaczego tak mocno polecana?

Po pierwsze jest ona bardzo prosta ze względu na to, że jest dietą jednoskładnikową. Po drugie truskawki należą do owoców bardzo niskokalorycznych oraz są doskonałym źródłem cennego kwasu foliowego. Po trzecie truskawki zawierają znaczne ilości związków o charakterze przeciwutleniających co chronić może nasz organizm przed występowaniem nowotworów.

Dodatkowo zawierają witaminy  i mikroelementy takie jak :

  • Witamina C, która ułatwia nam przyswajalnie żelaza, wspiera działanie układu odpornościowego.
  • Witamina K, która uszczelnia naczynia krwionośne.
  • Magnez oraz wapń.
  • Potas, który reguluje gospodarkę wodno – elektrolitową organizmu oraz warunkuje prawidłowe działanie mięśni.

Dieta truskawkowa na czym polega?

Polega na 4 dniowym stosowaniu diety opierającej się głownie na spożywaniu truskawek. Są one dominującym składnikiem wszystkich posiłków.  Można przygotować z ich udziałem koktajle, sosy, sałatki, desery i wiele wiele innych.

Główne zasady, których należy przestrzegać będąc na diecie truskawkowej:

  1. Spożywanie pełnowartościowego nabiału. Obok truskawek szalenie istotny jest właśnie nabiał w ilości co najmniej 50 g sera twarogowego lub szklanki jogurtu/maślanki/kefiru dziennie.
  2. Porcję mięsa należy spożywać maksymalnie raz dziennie, zwiększyć należy natomiast spożycie ryb do 2 – 3 x w tygodniu.
  3. Należy pić co najmniej 1,5 litry wody dziennie, a kawę i herbatę ograniczyć do 2 – 3 szklanek / dzień.
  4. Truskawki powinny znajdować się w 4- 5 posiłkach dziennie.
  5. Zrezygnować należy ze spożywania tłustego nabiału, słodyczy i produktów wysoko przetworzonych.
  6. Zalecane spożywanie posiłków to 5 posiłków w odstępie 2- 3 h maksymalnie.

Przykładowy posiłek podczas diety truskawkowej

Delikatny ryż z truskawkami :

Składniki :

  • 200 g truskawek
  • 50 g ryżu( suchego)
  • 3  łyżki soku z pomarańczy
  • Dowolny słodzik np. erytrytol lub stewia
  • Cynamon

Sposób przygotowania: Ryż ugotować na gęsto, zgodnie z przepisem na opakowaniu. Truskawki pozbawić szypułek i bardzo dokładnie umyć. Truskawki pokrojone w cząstki podgrzewamy wraz z słodzikiem w rondelku i gotową masę mieszamy z wcześniej przygotowanym ryżem. Posypać cynamonem.

Czy warto stosować dietę truskawkową?

Pamiętajmy, iż ze względu na to, że jest to dieta jednoskładnikowa jest to dieta restrykcyjna. Schudnąć można na niej nawet 2 kg na tydzień jednakże powracając do normalnego sposobu odżywiania łatwo w tym wypadku o tzw. efekt jo-jo. Dieta oparta głownie na jednym składniku pokarmowym nie jest więc najlepszym pomysłem. Dodatkowo często zdarza się, że do truskawek dodajemy tłustą śmietankę czy cukier co jednocześnie pozbawia je miana ‘’ niskokalorycznych’. Truskawki dodatkowo pobudzać mogą apetyt co może skutkować podjadaniem innych pokarmów.

Pamiętajmy, że dietę truskawkową powinnyśmy stosować maksymalnie  3 dni, gdyż długotrwałe przebywanie na tej diecie może powodować występowanie wielu groźnych niedoborów pokarmowych.

W doborze odpowiednio zbilansowanej, zdrowej diety, która warunkować będzie bezpieczną redukcję masy ciała zawsze może pomóc wykfalifikowany dietetyk. Na podstawie szczegółowych badań, analizy oraz wywiadu ustalane zostaje indywidualne zapotrzebowanie energetyczne, które mówi nam o tempie redukcji jaki powinniśmy stosować.

białko roślinne czy zwierzęce
Categories Porady dietetyka

Białko roślinne czy zwierzęce?

BIAŁKA ROŚLINNE A BIAŁKA ZWIERZĘCE? CZY BIAŁKA ROŚLINNE SĄ GORSZE?

Dla właściwego funkcjonowania całego organizmu, wszelkich enzymów, układów oraz narządów potrzebne są każde składniki pokarmowe. Mówimy tutaj zarówno o tłuszczach, węglowodanach, błonnikach oraz o właśnie białkach. Optymalna, dobrze zbilansowana dieta będzie pokrywała zapotrzebowanie na każde z tych składników.

A JAKA WŁAŚCICIWIE JEST ROLA BIAŁKA W ORGANIZMIE?

Białko niezbędne jest do życia i absolutnie nie jest to mitem.  W organizmie człowieka służą do odbudowy zużywających się tkanek, są podstawowym składnikiem krwi, limfy, hormonów, mleka oraz enzymów. Składają się z nich ciała odpornościowe organizmu, pomagają utrzymać właściwe PH płynów ustrojowych, są składnikiem niektórych składników mineralnych oraz witamin oraz pomagają regulować ciśnienie krwi.

ILE BIAŁKA POTRZEBUJEMY?

Jeśli stosujemy dietę tradycyjną – czyli w naszym jadłospisie występuje mięso dzienne zapotrzebowanie na białko wynosi ok. 1 g/ kg.m.c, jednakże jeśli stosujemy dietę roślinną to zapotrzebowanie rośnie do 1,5 g/ kg.m.c.

RÓŻNICE MIĘDZY BIAŁKIEM ROŚLINNYM A BIAŁKIEM ZWIERZĘCYM

Biorąc pod uwagę pochodzenia białka to dzielimy je na białka roślinne oraz białka zwierzęce. Gdy w posiłku, który zjemy znajduje się białko zostaje one rozłożone na różnego rodzaju aminokwasy powtórnie wykorzystywane do innych procesów zachodzących w całym organizmie. Białko zwierzęce należy do kategorii białka pełnowartościowego, znajduje się ono w produktach takich jak mięso, ryby, jaja, owocach morza, mleku i jego przetworach. Białko zwierzęce posiada w swoim składzie szereg niezbędnych nam aminokwasów. W białku pochodzenia roślinnego również je znajdziemy jednakże są skoncentrowane w mniejszym stopniu stąd też często spotkać można się z określeniem ich białkami niepełnowartościowymi. Białka roślinne znajdują się w produktach takich jak rośliny, rośliny strączkowe, owoce, orzechy a także nasiona zbóż. Wśród produktów roślinnych znaleźć można prawdziwe perełki jeśli chodzi o zawartość białka np. mowa tu o soji czy komosie ryżowej, tempehu.

W naturze znane jest ponad 300 różnych aminokwasów, które występują w sposób naturalny. Białka znajdujące się w ustroju człowieka posiadają głównie 20 aminokwasów. Niektórych z nich (8 z 20) organizm nie jest w stanie sam produkować, dlatego nazywane  są one aminokwasami egzogennymi. Naszą rolą jest dostarczanie ich sobie wraz z pożywieniem. Warto jest więc łączyć białka roślinne, które oczywiście mają dużą wartość biologiczną, z innymi produktami spożywczymi, które jeszcze polepszą ich działanie.

O CZYM WARTO PAMIĘTAĆ?

Pamiętajmy, iż dieta powinna być różnorodna i bogata w wiele produktów spożywczych. Warto spożywać jak najwięcej owoców, warzyw, produktów zbożowych i często pomijanych roślin strączkowych. Białka zawarte w roślinach owszem są mniej wartościowe, ale jeśli połączymy je z gamą warzyw i owoców, dodając również np. zboża – zapewnimy sobie podaż wielu niezbędnych aminokwasów. Warto łączyć grupy spożywcze produktów, ponieważ pozwala to na jak najlepsze wykorzystywanie potencjału zdrowotnego takich posiłków. Warto również wspomnieć, że optymalna dieta składa się zarówno z białek zwierzęcych jak i z białek roślinnych w odpowiednich dla siebie proporcjach.

Masz pytania? zapraszam do kontaktu!

dieta-w-chorobie-wrzodowej
Categories Porady dietetyka

DIETA W CHOROBIE WRZODOWEJ – CO JEŚĆ A CZEGO UNIKAĆ?

CZYM SĄ WRZODY ŻÓŁĄDKA LUB DWUNASTNICY I JAK SIĘ OBJAWIAJA?

Wrzody to ubytek błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy w kształcie krateru. Mogą powstawać także w dolnej części przełyku, która również narażona jest na działanie kwasu żołądkowego. Objawy wrzodów zależne są od stopnia zaawansowania choroby oraz miejsca występowania ubytków. Do najczęstszych objawów należą:

  • Silne wymioty,
  • Refluks,
  • Odbijanie,
  • Mdłości,
  • Piekący, palący ból brzucha.

Charakterystycznym objawem może być także nasilenie bólu po jedzeniu. Jeśli wrzody występują w dwunastnicy pojawiać się on może po przebudzeniu, a posiłek łagodzi go na okres około 2- 3 godzin.

JAKA DIETA PRZY CHOROBIE WRZODOWEJ?

Dieta w chorobie wrzodowej to dieta łatwostrawna z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku żołądkowego. Celem tej diety jest dostarczenie wszystkich niezbędnych składników pokarmowych, witamin i mikroelementów przy jednoczesnym zniewelowaniu objawów chorobowych tj. zgaga, nudności, ból brzucha czy odbijanie.

Ścisłe przestrzeganie jadłospisu jest szczególnie ważne w okresach zaostrzenia choroby, podczas leczenia farmakologicznego oraz po zabiegach chirurgicznych.

DIETA WRZODOWA GŁÓWNE ZASADY

Pamiętajmy, że jeśli zmagamy się z jakąś jednostką chorobową zależną od diety, i która wymaga specjalistycznego sposobu odżywiania warto udać się do dietetyka, który pomoże nam w doborze odpowiedniej dietoterapii. Istnieje jednak kilka najważniejszych zasad, do których należy stosować się cierpiąc na chorobę wrzodową.

  • Ograniczenie produktów pobudzających wydzielanie soku żołądkowego.
  • Ograniczenie kawy, herbaty, napojów gazowanych, mocnych, esencjonalnych bulionów, wywarów z kości i grzybów.
  • Ograniczenie kwaśnych owoców, soków owocowych.
  • Zrezygnowanie z produktów wędzonych, smażonych.
  • Zrezygnowanie z ostrych przypraw (dozwolone łagodne zioła).
  • Włączenie do diety produktów, które neutralizują kwas solny – śmietanka, mleko chude, oliwę z oliwek.
  • Wprowadzenie do diety chudych źródeł białka – cudy nabiał np. twaróg, jogurt naturalny. Chude gatunki mięs oraz ryb.
  • Spożywanie posiłków o temperaturze pokojowej – zbyt gorące pokarmy pobudzają motorykę przewodu pokarmowego i zwiększają przekrwienie błony śluzowej.
  • Zrezygnowanie z produktów bogatych w błonnik pokarmowy – razowe kasze, pełnoziarniste pieczywo i makarony.
  • Wprowadzenie do diety pieczywa pszennego, drobnych kasz i makaronów.
  • Unikanie spożywania warzyw i owoców w postaci surowej. Zalecane jest ich gotowanie, obieranie ze skórki, przecieranie, pozbawianie pestek.
  • Spożywanie 5 – 6 niewielkich posiłków dziennie o niewielkiej objętości.

Pamiętajmy, że dobór diety jest kwestią indywidualną i zależy od stopnia dolegliwości pacjenta. Kluczem do właściwie prowadzonej terapii jest współpraca z lekarzem i dietetykiem w zakresie farmakoterapii i diety. Wprowadzenie już małych modyfikacji żywieniowych znacznie poprawia komfort życia i usprawnia powrót do zdrowia.

dieta okienkowa
Categories Porady dietetyka

Dieta okienkowa – odchudzanie bez wyrzeczeń!

Dieta okienkowa. Chęć posiadania szczupłej, wysportowanej i zdrowej sylwetki stale rośnie. Szczególnie teraz w okresie wakacyjnym coraz chętniej stosujemy diety odchudzające mające na celu wypracowanie idealnej sylwetki. W ostatnim czasie bardzo popularna stała się dieta okienkowa, która obiecuje zrzucenie zbędnych kilogramów bez ogromnych wyrzeczeń.

Dieta okienkowa na czym polega ?

Dieta okienkowa (8 h) to zupełnie nowy trend w odchudzaniu polegający na przejściowych okresach głodówki naprzemiennych z okresami spożywania posiłków w tzw. oknie żywieniowym. To modyfikacja powszechnie stosowanych diet IF – intermittent fasting.

Autorami tej diety są David Zinczenko i Peter Moore, którzy głoszą poglądy, iż tyjemy dlatego, że jemy wtedy kiedy mamy ochotę bez względu na porę. By temu przeciwdziałać opracowali model żywienia, który podpowiada jedzenie posiłków wyłącznie przez 8 h dziennie by następne 16 h stosować głodówkę. Według autorów podczas postu, który trwa aż 16 h nasz organizm na czas na odpoczynek i regeneracje od spożywania posiłków. Podczas 8 h, w których dozwolone jest spożywania posiłków możemy sięgnąć po takie produkty na jakie tylko mamy ochotę, ale pod żadnym pozorem niewskazane jest podjadanie podczas postu.

Dieta okienkowa – najważniejsze  wytyczne

  • Jedzenie późnych śniadań – autorzy zalecają by zaraz po przebudzeniu nie sięgać po jedzenie. Zamiast tego wypić można filiżankę kawy czy herbaty. Pozwala to na wydłużenie ośmiogodzinnego okna żywieniowego. Jednakże pomysł ten wydaje się być dość kontrowersyjny, gdyż to właśnie śniadanie jest nie bez powodu najważniejszym posiłkiem dnia i pokrywać powinno często aż 40 % zapotrzebowania energetycznego.
  • Jedzenie wszystkiego na co ma się ochotę lecz tylko podczas dozwolonego czasu.
  • Picie dużych ilości płynów – szczególnie wody. Jest to bardzo istotne głównie podczas trwającego szesnaście godzin postu.
  • Jedzenie tak często jak mamy ochotę.
  • Trzymanie się sztywnych norm czasowych co do okna żywieniowego i postu. Nie skracanie, ani nie wydłużanie czasu na jedzenie.
  • Zrezygnowanie ze spożywania posiłków bardzo późnym wieczorem.
  • Unikanie przejadania się. Lepiej wybierać mniejsze porcję pokarmów.

Skuteczność diety okienkowej

Jeśli będziemy dokładnie stosować się do zaleceń diety autorzy uważają, że podczas tygodnia zrzucić możemy aż 5 kilogramów, a w miesiącu aż 10. Ważne by ściśle trzymać się pór spożywania posiłków i nie wykraczać poza ramy programu odchudzającego. Dieta okienkowa ma wielu zwolenników kuszonych szybką redukcja masy ciała bez wielkich ograniczeń żywieniowych.

Pamiętajmy, że odpowiednio zbilansowany jadłospis powinien dostarczać nam zarówno białek, tłuszczy, węglowodanów oraz błonnika. Jeśli chcemy zdrowo schudnąć, bez występowania żadnych niedoborów żywieniowych i utrzymać efekty na długie lata warto skorzystać z pomocy dyplomowanego dietetyka.

ZAPYTAJ DIETETYKA O SZCZEGÓŁY

UMÓW SIĘ KONSULTACJE W GABINECIE LUB ONLINE!


    dieta sirt
    Categories Porady dietetyka

    Dieta SIRT – innaczej SIRTFOOD

    Dieta SIRT- INACZEJ SIRTFOOD – Ilość trendów i diet, które cieszą się największą popularnością w dietetyce ciągle rośnie. Zasady komponowania jadłospisów dyktowane są tempem życia, pracą czy ilością czasu, którym dysponujemy na przygotowywanie posiłków. Nowe, alternatywne diety kuszą dość prostymi zasadami, które łatwo wdrożyć w życie. Nie inaczej jest z innowacyjną dietą SIRTFOOD, która okrzyknięta została hitem, ponieważ to na niej udało się schudnąć 44 kilogramy, amerykańskiej piosenkarce Adele.

    Na czym polega dieta SIRT?

    Dieta ta została opublikowana w książce wydanej przez Aidana Gogginsa i Glena Mattena, którzy jednocześnie są jej autorami. Dieta sirt inaczej nazywana jest dietą sirtuinową, ponieważ opiera się na sirtuinach, czyli białkach występujących w naszym organizmie. W organizmie ssaków jest ich, aż  siedem i wywierają bardzo korzystny wpływ na utrzymanie zdrowia i szczupłej sylwetki. Jednakże to jak mocno sirtuiny będą oddziaływały na nasz organizm zależy od aktywatorów sirtuin, których udział w tej diecie powinien być duży.

    Jakie korzyści daje dieta SIRTFOOD?

    • Pozwala regulować metabolizm
    • Ich właściwe spożycie nasila syntezę białek mięśniowych zabezpieczając mięśnie przed katabolizmem podczas diety odchudzającej.
    • Redukuje i hamuje stan zapalny w organizmie.
    • Spowalnia procesy starzenia organizmu.
    • Zwiększa wrażliwość komórek na insulinę chroniąc przed występowaniem insulinoooporności.
    • Przyśpiesza redukcję masy ciała.

    Jak stosować dietę sirt?

    Ta popularna dieta składa się  z 4 etapów.

    • Etap 1 : Spożywanie 3 koktajli sirtuninowych plus jednego posiłku sirtuinowego, wartość energatyczna 1000 kcal, stosowana przez okres 1 – 3 dni.
    • Etap 2 : Spożywanie 2 koktajli sirtuninowych plus dwóch posiłków  sirtuinowych, wartość energetyczna 1500 kcal, stosowana przez okres 4- 7 dni
    • Etap 3 : Spożywanie 3  głównych posiłków, 1-2 przekąsek oraz jednego koktajlu. Brak restrykcji kalorycznych, czas trwania 8 – 14 dni.
    • Etap 4 : Brak konkretnych zaleceń żywieniowych, ważne jest spożywanie posiłków oraz koktajli bogatych w sirtuiny. Brak restrykcji kalorycznych, czas trwania od 1 5 dni diety.

    Jakie produkty jeść na diecie sirtfood?

    Oprócz produktów bogatych w sirtuiny i aktywatory sirtuin autorzy książki zalecają spożywanie produktów jak najmniej przetworzonych, pełnowartościowych i  najlepiej bezglutenowych. Autorzy książki bardziej stawiają na świadomy wybór aniżeli na ograniczające restrykcję. Ze względu na swoje prozdrotowne działanie zostały wskazane 20 najważniejszych produktów w diecie sirt, których nie może zabraknąć w tej diecie. Są to :

    1. Papryczka chili
    2. Gryka
    3. Kapary
    4. Seler naciowy
    5. Kakao
    6. Kawa
    7. Oliwa z oliwek extra virgin
    8. Zielona herbata i matcha
    9. Jarmuż
    10. Rukola
    11. Lubczyk
    12. Daktyle
    13. Natka pietruszki
    14. Czerwona cykoria
    15. Czerwona cebula
    16. Czerwone wino
    17. Soja
    18. Truskawki
    19. Kurkuma
    20. Orzechy włoskie

    Dla kogo zalecana jest ta dieta ?

    Autorzy książki podkreślają, iż ta dieta zalecana jest dla osób z BMI powyżej 20. Ze względu na to, że jest do dieta odchudzająca polecana jest ona dla osób z nadmierną masą ciała i otyłością. Jeżeli zmagamy się z chorobami współtowarzyszącymi warto uprzednio zasięgnąć porady lekarza czy dietetyka, który jest w stanie również obliczyć nam nasze zapotrzebowanie i wskaźnik BMI.

    Czy dieta sirtfood jest bezpieczna i skuteczna?

    Ze względu na to, że pierwsze etapy tej diety posiadają duże deficyty kaloryczne redukcja masy ciała jest jak najbardziej możliwa.  Jednakże zmniejszenie wartości energetycznej diety o 30-50 % całkowitej przemiany materii jest bardzo drastyczna, dlatego nie powinien stosować jej każdy. Dieta sirt nie jest zalecana u dzieci, kobiet planujących ciążę, ciężarnych oraz karmiących. Szczególnie jej początkowe etapy wiązać mogą się z ryzykiem występowania groźnych niedoborów. Pamiętajmy, że przed rozpoczęciem każdej diety warto skonsultować się z dietetykiem klinicznym, który dokładnie oceni nasz stan odżywienia i zaproponuje dla nas taki model odżywiania, który będzie całkowicie bezpieczny oraz skuteczny.

    Potrzebujesz taką dietę? skontaktuj się ze mną!

    błonnik pokarmowy
    Categories Porady dietetyka

    Błonnik pokarmowy – dlaczego warto?

    Czym jest błonnik ?

    Błonnik pokarmowy jest włóknem roślinnym, który w organizmie człowieka nie ulega procesowi trawienia. Sam w sobie nie dostarcza żadnych wartości odżywczych jednakże mimo to niezbędny jest dla naszego funkcjonowania, ponieważ pełni szereg istotnych funkcji. Błonnik pokarmowy dzielimy na dwa rodzaje : frakcję rozpuszczalną oraz frakcję nierozpuszczalną. 

    Błonnik rozpuszczalny  to gumy oraz pektyny, które w jelitach tworzą pozytywny, gęsty śluz. Spożywany w pokarmach wiąże dużą ilość wody, pęcznieje zalegając w żołądku zapewniając długie uczucie sytości. Żel, który powstaje z tego rodzaju błonnika pokrywa jelita oraz żołądek opóźniając wchłanianie węglowodanów.

    Błonnik nierozpuszczalny to natomiast celulozy i ligniny, z których zbudowane są ściany roślin. Spożywany z produktami spożywczymi wiążę wodę, ale nie ulega rozpuszczeniu. Działa jak miotła oczyszczająca jelita oraz przyśpiesza ich perystaltykę, reguluje rytm wypróżnień.

    Dlaczego warto spożywać błonnik?

    Błonnik w organizmie człowieka wywiera wpływ na funkcjonowanie wielu enzymów i narządów. Lista jego zalet jest naprawdę duża, oto kilka z nich :

    • Błonnik zapewnia doskonałe uczucie sytości – co szczególnie korzystne może być podczas stosowania diety redukcyjnej.
    • Odżywia dobre bakterie bytujące w jelitach, namnaża mikroflorę jelitową.
    • Błonnik frakcji rozpuszczalnej spowalnia wchłanianie węglowodanów i reguluje poziom insuliny, co z kolei zapobiega wahaniom poziomu cukru we krwi.
    • Pomaga eliminować substancje toksyczne z organizmu i produkty przemiany materii.
    • Wywiera dobroczynny wpływ w walce z chorobami układu krążenia na skutek zmniejszania wchłaniania cholesterolu.
    • Poprawia działanie układu pokarmowego, szczególnie jelit.
    • Reguluje i poprawia rytm wypróżnień.

    Ile błonnika powinniśmy spożywać?

    Zalecana dzienna dawka błonnika pokarmowego w diecie osób zdrowych to 25-30 g błonnika dziennie. Zmniejszoną podaż błonnika należy zastosować w przypadku diet łatwostrawnych.

    Jak zwiększyć ilość błonnika w codziennej diecie?

    • Wybierać produkty zbożowe z pełnego przemiału : ciemne pieczywo (szczególnie te na zakwasie), ciemne makarony, grube kasze, ryż brązowy. Oprócz drogocennego błonnika są skarbnicą witamin z grupy B.
    • Wprowadzić do codziennego menu otręby np. jako dodatek do sałatek, owsianek, pieczywa czy jogurtu.
    • Spożywać dużą ilość surowych owoców i warzyw – duże ilości błonnika znajdują się w ich skórce.
    • Wprowadzić do diety nasiona oraz pestki, solo lub w postaci dodatków do dań.
    • Warto spożywać suche nasiona roślin strączkowych – bogactwo błonnika oraz pełnowartościowego białka.
    • Nie rozgotowywać warzyw – długie gotowanie owoców oraz warzyw pozbawia ich cennego błonnika.

    Pamiętajmy, że już kilka najmniejszych modyfikacji żywieniowych pozwala zwiększyć ilość błonnika, którą spożywamy. Warto jeść więcej surówek do obiadu, koktajli z dodatkiem otrębów czy zamiast jasnego, przetworzonego pieczywa – wybierać te ciemne, pełnowartościowe. Kilka drobnych zmian znacznie usprawnić może działanie całego układu pokarmowego.

    Ważne! W przypadku zwiększonego spożycia błonnika pamiętajmy o odpowiednim spożyciu wody! Uchroni to przed zaparciami oraz w pełni pozwoli wykorzystać prozdrowotny potencjał błonnika pokarmowego.
    Jeżeli masz pytania napisz do mnie!